Yaşam, bin bir çeşit sestir… dokunuştur…
kokudur… tattır bence.
Yaşam, hem doğru
hem yalan; hem iyilik hem kötülük; hem kazanç hem kayıptır bana göre.Çünkü iyi, güzel olan ne varsa; zıddı ile idrak
edilebilir bizlerce. Soğuk olmasa sıcağı, karanlık olmasa aydınlığı, kötülük
olmasa iyiliği nasıl fark edebilirdik yoksa?
Ve Yaratan, öyle
takdir etseydi ki sadece iyiliği ve sadece iyiliği işleyebilen meleği halk
etmekle yetinmez miydi kainatta? İşi gücü şer olan şeytanı yaratır mıydı Rab
mesela veya izin verir miydi İblis’in evrende at koşturmasına?
Kötülük ve
iyilik yan yana olmasa, imtihan sırrı nasıl hasıl olurdu hayatta? Doğrunun
arkasında, yanlışın karşısında durma şerefine yoksa nasıl erişirdi insan?
Hasılı, evrende
aslolan, her şeyi zıddı ile tanıyıp fark ederek; iyiyi, güzeli desteklemek
değil midir bizler için?
***
Dedesi de bu
tavsiyeyi güzel bir senaryo hazırlayarak verir torunu Leman’a hikayede.
Yaz gelmekte ve Leman’ın dedesine ziyareti de yaklaşmaktadır o günlerde. Ve tatil günleri geliverir göz açıp kapayıncaya.
Leman, elinde
bavul yüreğinde özlem ve coşku dedesinin köyüne doğru düşer yollara.
Dede de hasretle
beklemektedir torununu. Ve gelir o mutlu an; kavuşur torun ile dede birbirine.
Çiftliğin
kapısından tam içeri girerken birbiri ile kavga eden siyah ve beyaz renklerde
iki köpek görür Leman. Üzülür ve heyecanla sorar dedesine:
-Dedeciğim bu iki köpek senin mi?
-Evet, der dedesi ve ekler:
-Bu köpekler benim Lemancım. Beyaz
olanın ismi İyilik; Siyah olanın adı ise Kötülük; onlar hep böyle birbiri ile
kavga eder der.
Küçük Kız, özellikle
de köpeklerin ismini duyunca, dedesinin de planladığı üzere:
-Peki dedeciğim, bu kavgayı
hangisi kazanır sence? diye sorar kendisine. Dede tabiri caizse taşı gediğine
koyuverir maharetle ve:
- Biz hangisini beslersek, zaferi o
kazanır, kızım der. Hangisini beslersek o kazanır.
***
Evet efendim,
Leman’ın dedesinin de dediği gibi, her şey karşıtı ile dip dibedir yaşamımızda.
İyilik ve kötülük de dip dibe.
Ve biz hangisini
besler hangisini desteklersek; inanın o kazanır zaferi.
Ve “iyilik”
kazanırsa; doğruluk, güzellik, yardımlaşma, nezaket, hoşgörü, refah, barış,
kardeşlik, huzur ve sevgi… hasılı, “insanlık kazanır” zaferi.
Dileyelim ki tüm
zaferleri “iyilik” ve de tabi ki “insanlık” kazansın efendim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder